Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy to dokument planistyczny określający zasady oraz cele dotyczące przestrzennego zagospodarowania obszaru danej gminy. Jest to rodzaj planu, który uwzględnia różnorodne czynniki i uwarunkowania, takie jak geografia, infrastruktura, środowisko naturalne, gospodarka czy społeczność lokalna.

Główne cele studium to:

  1. Ustalenie kierunków rozwoju przestrzennego: Określenie obszarów, które są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową, przemysłową, rolniczą, rekreacyjną itp. oraz wyznaczenie sposobów zagospodarowania tych obszarów.
  2. Ochrona środowiska naturalnego: Zidentyfikowanie obszarów wrażliwych ekologicznie i określenie działań mających na celu ich ochronę.
  3. Zapewnienie funkcjonalności przestrzeni publicznej: Planowanie miejsc publicznych, takich jak parki, place czy ciągi piesze, aby zapewnić dostępność i wygodę dla mieszkańców.
  4. Racjonalne wykorzystanie zasobów: Efektywne zarządzanie dostępnymi zasobami, takimi jak tereny zieleni, woda czy surowce naturalne.
  5. Zapewnienie infrastruktury: Planowanie infrastruktury drogowej, komunikacyjnej, energetycznej oraz usługowej w sposób zgodny z potrzebami mieszkańców i rozwojem gminy.

Studium jest ważnym narzędziem planowania przestrzennego, które pozwala na kontrolowany rozwój obszaru gminy, zapewniając jednocześnie zrównoważony rozwój społeczny, gospodarczy i środowiskowy.

Zgodnie z art. 65 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1688) od 24 września 2023 r. nie uchwala się już co do zasady studium, lecz plan ogólny gminy, z tym że dotychczasowe studium zachowuje moc nie dłużej niż do 31 grudnia 2025 r. i może być zmieniane